خلاصه راه تویوتا – فصل های پنجم تا هشتم

خلاصه راه تویوتا – فصل های پنجم تا هشتم

 

فصل پنجم: راه تويوتا در عمل

«توسعه آشتي ناپذير» لکسوس

نوآوري و ابتکار در راه تويوتا محوريت دارد که بر اين پيام تاکيد مي کند هرگز تن پرور نباشيد و همواره يک گام از بازار کسب و کار جلوتر باشيد.

نوآوري سطوح مختلف دارد، از تغييرات کوچي که توسط کارگران در کارگاه ها ايجاد مي شو تا پيشرفت هاي اساسي غيره منتظره که در فناوري توليد ومهندسي ابزار آلات به وقوع مي پيوندد. هر چند وقت يک بار اين قالب «محافظه کارانه » را بشکنيد و با نوآوري ، وسيله نقليه اي جديد با ديدگاهي نوين توسعه اي بسازيد. و اينها لحظه هاي هستند که تويوتا را تعريف مي کند.

 

فصل ششم: راه تويوتا در عمل

«خلاقيت، چالش و شهامت: سه عامل مهم»

با توجه به کارنامه درخشان تويوتا که بر قله اقتصاد حباب گونه ژاپن قرار گرفته و سبب خوشنودي اکثر شرکتها بود. اما از ديدگاه رهبران تويوتا، بزرگ ترين بحران ها هنگامي رخ مي دهد که افراد اعتقاد دارند که اصلا بحراني وجود ندارد و يا اينکه فوريت و ضرورتي براي ايجاد بهبود مستمر در روش هاي کاري خود احساس نمي کنند.

مهندسان ارشد هدفمند و زمان مند هستند. با اين حال هميشه تمايل دارند که به عقب برگردند و گزينه هاي قابل دسترس را مد نظر قرار دهند. موضوعي که هم در مورد لکسوس و هم پريوس قابل توجه است. درجايي که فشردگي شديد زماني انجام دادن کاري را به ظاهر غير ممکن مي نمود. انتظار مي رفت که رهبر مذکور بگويد: بسيار خوب اجازه دهيد مسيري را انتخاب کنيم و در آن مسير به کار خود ادامه دهيم. اما يوچي يامادا مکررا در سراسر توسعه پريوس به عقب بر مي گشت و مي گفت: اجازه دهيد متوقف شويم و بيانديشيم(هنسي)

آنچه در راه تويوتا محوريت دارد: ملاحظه دقيق در تصميم گيري است.

*تويوتا شرکتي محافظه کارانه است.

– آهسته حرکت مي کند.

– به گذشته تکيه مي کند و کاملا تمام جنبه هاي تصميم گيري را مد نظر دارد.

– بي باکانه و گستاخانه حرکت مي کند تا در بازار رقابت با ارائه محصولاتي استثنايي و ساختار شکن برنده باشد.

اين راه تويوتا است. (هنسي hansei= مسئوليت پذيري، خود انديشي و يادگيري سازماني)

 

فصل هفتم: اصل اول

تصميمات مديريتي خود را بر پايه فلسفه بلند مدت بنيان نهيد، حتي به قيمت اهداف مالي کوتاه مدت.

اين عوامل موفقيت عبارتند از: شکيبايي، تمرکز روي نتايج بلند مدت به جاي نتايج کوتاه مدت، سرمايه گذاري مجدد روي افراد، توليد و کارخانه و تعهد بي امان به کيفيت.

انجام کار درست براي مشتري

شخصي که در تويوتا کار مي کند و قبلا در فرود کار مي کرد بيان مي دارد که: مردم تمام مشکلات ماشين هاي فوردشان را به من گفتند و من نتيجه کار را در بخش خدمات يک فروشگاه مجاز فورد ديده بودم. يکي از کارهاي من راندن تندر بود. پيش از حمل و ارسال آن بود و مي توانم بگويم که مشتريان با چه دلخوري شکايت مي کردند. به طور ذاتي و از روي بصيرت دريافت بودم که کار به شکل صحيحي صورت نگرفته است. و اين در حالي است که شرکت تويوتا براي راضي ساختن مشتري تمام هم و غم خود را بسيج مي کرد مثل اين بود که سرانجام جاي خودم را پيدا کرده باشم. من از سوي افراد ژاپني که با آنها کار مي کردم، ياد مي گرفتم. مديران هماهنگ کننده ژاپني واقعا نه تنها براي هدايت پيشرفت شرکت، بلکه براي رشد و توسعه افراد حضور داشتند. محيط به شما اجازه مي داد که کار چنان که مي دانيد انجام دهيد به اتمام برسانيد. تويوتا شرکتي بود که حرف نمي زد عمل مي کرد و ما اين موضوع را به صورت مستقيم مشاهده مي کردم.

*چرا شرکت تويوتا بايد سيستم موفق و حسد انگيز ساخت خود را به يک رقيب بزرگ، يعني جنرال موتورز آموزش دهد؟

– انگيزه هاي متفاوت زيادي براي آغاز سرمايه گذاري مشترک وجود داشت.

– با دستمزد بالا به آمريکايي ها کمک مي کردند.

– مديران ارشد تويوتا راجع بهدادن چيزي به آمريکايي ها در ازاء کمکي که آنها براي بازسازي صنعت ژاپن پس از جنگ جهاني دوم به اين کشور کمک کرده بودند، سخن مي گفتند.

*مثال ديگر عدم تخطي:

دو خانه اي که صاحبان آن از بوي بد کارخانه شکايت مي کردند،‌ اما مديران ارشد تويوتا با آنکه بسيار صاحب نفوذ در جامعه بودند، اما مجبور شدند دو خانه را به قيمت بالا بخرند. زيرا نگران هر گونه تبليغ منفي بودند. عدم تخطي تويوتا فراتر از انگيزه ها سياسي صرف است و تلاش مي کنند که عمل صحيح را انجام دهند.

– بسياري از شرکت ها مي توانند ادعا کنند که به اعتماد و اتکاء به نفس بها مي دهند، شرکت تويوتا عملا اين فلسفه را در يک سطح سازماني صنعتي به مرحله اجرا گذاشت. مؤسس شرکت تويوتا موتور، کيچيرو تويودا مي گويد: پدر من تحصيل کرده نبود. تنها نقطه قوتي که داشت اين بود که تمام مدت به يک چيز معتقد بود،‌ اينکه ژاپني ها داراي توانايي هاي پنهاني هستند. در حقيقت ماشين بافندگي خودکار محصول اين عقيده بود.

– در شرکت تويوتا، خود مسئولي در مورد موفقيت و شکست، همواره ملازم با اعتماد به نفس است. در روش تويوتا 2001 چنين آمده است: ما مي کوشيم تا خود سرنوشت خود را تعيين کنيم. با اتکاي به نفس و اعتماد به توانايي هاي خود عمل مي کنيم ما مسئوليت رفتار خود و حفظ و ارتقاي مهارتهايي که ما را قادر به توليد ارزش افزوده مي کند مي پذيريم.

 

فصل هشتم: اصل دوم

فرآيند توليد جريان مستمري خلق کنيد که مشکلات را به سطح آورد.

*«فرآيند صحيح، نتايجي صحيح به بار خواهد آورد.»

«جريان»، قلب پيام ناب است که زمان صرف شده از ماده خام تا محصول نهايي(يا خدمت نهايي) که منجر به کيفيت بهتر، هزينه کمتر و زمان تحويل کوتاه مي شود را تقليل مي دهد. «جريان» همچنين استفاده از ابزارها و فلسفه هاي ديگر «ناب» از قبيل تعمير و نگهداري پيشگيرانه و کيفيت ماهوي را اجتناب ناپذير مي سازد. تفکر ناب اشاره به اين دارد که اگر «سطح آب» پايين آورده شود، صخره هاي درون آب و مشکلات، قابل رؤيت مي شوند شما بايد از آنها برآييد و گر نه غرق مي شويد، ايجاد جريان، اعم از مواد يا اطلاعات سطح آب را پايين، ناکارآمدي هايي را که مستلزم راه حل فوري هستند، آشکار مي سازد. هر فردي که در جريان کار است، تشويق مي شود تا مشکلات و کاستي ها را رفع کند. چرا که در غير اين صورت فرآيند توليد متوقف مي شود.

ده عامل موجب ضايعات بدون ارزش افزوده شامل؛

1- توليد بيش از حد 2- انتظار 3- حمل و نقل غير ضروري 4- پردازش بيش از حد 5- موجودي مازاد

6- حرکت غير ضروري 7- نواقص 8- خلاقيت استفاده نشده کارمندان 9- بدون ارزش افزوده 10- ناهماهنگي

*تمرکز تويوتا در هر فرآيندي هميشه روي سيستم جريان يکپارچه واقعي است که عاري از ضايعات است. جرياني از فرآيند مستمر ايجاد کنيد تا مشکلات رو شوند. هنگامي عمليات ها با هم مرتبط هستند، کار تيمي بيشتري وجود دارد. سريع تر در مورد مشکلات اوليه بازخورد ارائه مي شود. روي فرآيند، کنترل وجود دارد، به افراد فشار مستقيم وارد مي شود تا مشکلات را رفع نمايند، فکر کنند و رشد نمايند و در نهايت در راه تويوتا، مزيت اصلي جريان يکپارچه اين است که افراد را به چالش وا مي دارد تا فکر کنند و بهبود يابند.